روستای قروه یکی از روستاهای گردشگری ابهر که بر روی سنگی یکپارچه شکل گرفته شده، در کنار مسیر اصلی تاکستان به ابهر ،و در استان زنجان قرار دارد،با شهرستان ابهر ۱۵ کیلومتر فاصله داشته و از روستاهای این شهرستان به حساب می اید و به دلیل بافت خاص این روستا تصویر زیبایی را از خود نمایان میکند.
این روستا جلگه ایست و مردم در آن سکونت داءمی دارند.منبع درآمد اصلی روستاییان از طریق کشاورزی،دامداری و باغداری میباشد.که از جمله محصولات کشاورزی آن شامل :
انگور،گردو،بادام،گوجه فرنگی و غلات میباشند که هم به صورت کشت آبی و هم دیم به عمل می آیند.
روستای قدیمی قروه از جمله روستاهای قدیمی با پیشینه‌ای به قدمت سه هزار ساله‌است.
در این روستا هنوز آثار و بقایای خانه‌هایی که در روی صخره‌ها واقع شده نمایان است، این مطلب را میتوان وجود آثار تاریخی، از جمله امامزاده عبدالخیر بن موسی بن جعفر، مسجد جامع قروه و همچنین نوع معماری خاص روستا (معماری صخره‌ای) و پل ورودی روستا که منقش به نشان فروهر میباشد و دره مروارید (مونجوقلو دره) و آبشار و آسیاب سنگی آبی که همگی دال بر وجود پیشینه تاریخی و قدمت زیاد منطقه در دوران خاص تاریخی است.
این روستا دارای دو ویژگی قابل توجه است :
۱: مسجد جامع قروه که به دوران سلجوقیان مربوط میشود و تنها گنبد خانه آن باقی مانده است.
۲: طریقه شکل گیری این روستا که آثاری از آن در دسترس نیست.
اگر به بافت این روستا قروه توجه کنیم ،میتوان آن را به سه دوره زمانی تقسیم کرد.
۱:روستای جدید که اکثر ساختمانهای آن به ۲۰ سال اخیر مربوط میشوند که از کنار جاده آسفالت ابهر _ تاکستان شروع و تا کناره ابهر رود کشیده شده که اکثر این ساختمانها سقف طاق ضربی با تیر آهن دارند.
۲: ساختمانهای مربوط به ۱۰۰ سال اخیر که اکثرا در سمت جنوبی رودخانه و در جوار مسجد جامع قدیمی این روستا بنا شده اند که بخش کوچکی از آن نیز در سمت شمالی روستا واقع شده و بیشترشان مسکونی هستند.
۳:بخشی از روستا که بر روی یک صخره یکپارچه ساخته شده که موقعیت خاص و زیبایی دارد و قدمت آن به ۲۰۰ سال میرسد.
در منطقه مورد مطالعه توده سنگی از نوع کربناتی دارای بافت اسفنجی و ساختار تراورتنی وجود دارد که در این محل به شکل مخروطی شکل قرار گرفته و این سنگ های کربناتی اغلب از نوع آهکی و مارنی فشرده شده از دو بخش زبرین و زیرین تشکیل گردیده که یک افق کم ضخامت و سست بین آنها قرار دارد.
همچنین یک شکستگی بزرگ این مخروط سنگ را به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم میکند که محل این شکستگی هم اکنون مسیر ابهر رود را تشکیل میدهد.
اما قطعه ای که توده سنگی را در قسمت شمالی رودخانه تشکیل میدهد وضعیت خاصی دارد و سطح زبرین این قطعه سنگ به طور کامل بالاتر از سطح زمین بوده و این ارتفاع در بعصی نقاط به بیش از ۱۰ متر میرسد.
این ویژگی در دوره ای خاص باعث شده تا اهالی آن،روستای خود را طوری بنا کنند تا در برابر دزدان و غارتگران دارای ایمنی باشد.
به این صورت که دیواره خارجی خانه های روستا در امتداد دیواره قطعه سنگ به صورت عمودی قرار گیرند.
زمانی که روستا تکمیل شد از دور به نظر میرسید که دور تا دور روستا را دیوار کشیده اند و تا ارتفاعی خاص دیواره سنگی و باقی آن دیوار خانه های روستا به هم چسبیده بودند و تنها راه نفوذ به روستا از تنها دروازه آن که در قسمت شمال غربی آن واقع شده که ارتفاع سطح روی توده سنگی تا سطح زمین در کمترین حالت خود قرار دارد.و نحوه ورود به روستا با در نظر گرفتن مساءل ایمنی در نظر گرفته شده است.
به این دلیل که به محض ورود به روستا که در سطح پایینی قرار دارد، چیزی به جز دو دیوار موازی و یک دیوار مقابل آن که مسیر نگاه را مدور میکند دیده نمیشود که اگر غریبه ای وارد روستا شود انها توان مقابله با مهاجمان را داشته باشند.
بر اساس تحقیقات و بقایای به جا مانده از روستای قدیمی قروه،میتوان حدس زد که در داخل این روستا تقریبا ۲۹ خانه وجود داشته که از این میان ۸ خانه بعد از تعمیرات متوالی که شکل قدیمی خانه ها را از بین برده،حالا مسکونی هستند.
